Hristiyanlığın kurucusu Pavlus, Hz.İsa (as) hakkında ne biliyordu?

Çok şaşıracaksınız..

"Diyetisyen KısıtlamasıKalksın"
#ipinucukiminelinde

Günümüz Kanon İncilleri’nin derlenme sırası olayların tarihsel sıralamasına uygunluk iddiasında olup önce Dört İncil (Matta, Markos, Luka, Yuhanna) görgü tanıklarınca yazılır, sonra Elçilerin işleri kitabında Hz.İsa’nın (as) takipçileri ve Pavlus’un kıssaları anlatılır. Bunlardan

sonra da Pavlus misyon mektuplarını yazar (Romalılar, 1. Korintliler, 2. Korintliler, Galatyalılar, Efesliler, Filipililer, Koloseliler, 1. Selanikliler, 2. Selanikliler, 1. Timoteyus, 2. Timoteyus, Titus, Filimun, İbraniler) ve ardından diğer mektuplar gelir.

Bu bilgiselin amacı bu sıralamanın gerçeği yansıtmadığını, Pavlus’un kendi kurduğu Hristiyanlığı vazederken ve mektuplarını yazarken, hedefteki kitle tarafından 4 İncil’in içindeki kıssaları ve hikâyelerinin bilinmediğini göstermektir.

İkinci amacımsa, Pavlus`un en basit İncil hikâyelerini dahi bilmediğini, onlardan bahsetmediğini ve sık sık da onlarla çeliştiğini göstermektir.

Pavlus çoğu zaman “Şu ana dek yaşamış ikinci en büyük Hristiyan ve en büyük Evanjelist (Müjdeci) olarak bilinir. O İncil’in büyük bir alanda yayılmasına gayret etmiştir. Onun mektupları elimizdeki en erken Hristiyan dokümanlarıdır. Birçok kişiyi şaşırtabilir ancak varsayılan

sıralamanın aksine Pavlus’un özgün mektupları M.S. 55-60 yıllarında, Dört İncil ise M.S. 70-110 yıllarında yazılmıştır.

Bu demektir ki Pavlus’un fikirleri Dört İncil’in ruhuna nüfuz etmiştir. Pavlus`un şahıslara ve kilise inanlılarına yazdıkları mektuplar önemlidir.

Zira bunlar Hristiyanlık hakkında elimizdeki ilk delillerdir. İlk deliller tarihçiler için büyük önem arz eder. Peki, İsa Mesih hakkındaki Hristiyanlığın ilk delili bize ne anlatmaktadır? Tarihte yaşamış en büyük Evanjelist olan Pavlus’un, İsa Mesih (vaazları, yaşamı, duaları)

hakkında iyi bir bilgi düzeyine sahip olması beklenirdi.

Pavlus, Hz.İsa’nın (as) dünyevî yaşamına ait olan birkaç öğeyi mektuplarında sıralamıştır. Kendisi aksini iddia etse de herhalde Hz.İsa’nın (as) ilk takipçilerine yani dünyaya emanetlerine ölüm solurken

ve zulmederken (Elç.İşl. 7:58; 8:1-3; 9:1-2) onların takip ettiği kişi hakkında da bazı kıssalar duymuş ya da onlara belki de işkenceyle söyletmiş olması doğaldır!

1. İsa Mesih günahlarımız için öldü.

2. Kehanete göre 3. Günde ölümden dirildi.

3. Dirilişinden sonra başkalarına da göründü.

4. Çarmıha gerildiğini: (1 Kor. 1:23; 1 Kor. 2:2, Gal. 3:1, 2 Kor. 13:4)

5. Hz.Davud’un (as) soyundan geldiğini (Rom. 1:3).

6. İhanete uğradığını (1 Kor. 11:23; 2 Tim. 2:8).

7. Kendisinin hatırlanması için takipçilerine ekmek yiyip şarap içmelerini istediğini. (1 Kor. 11:23–6).

8. Yahudiler tarafından öldürüldüğünü (1 Sel. 2:14–15).

BİTTİ!

Bir paragrafta Pavlus’un Müjdesini veya İncil’ini anlatın deseler şu şekilde anlatılabilir:

“Eski Ahid’deki kehanete göre İsa Mesih çarmıha gerilerek günahlarımız için öldürüldü ve üç gün sonra tekrar dirildi. Öldükten sonra bazı insanlara görüldü. Hz. Davud’un soyundandı,

kendisine ihanet edildi ve takipçileri için ekmek-şarap ayinini miras bıraktı. Onu öldüren Yahudiler idi.”

Hepsi bu!

Yeni Ahit’te, Pavlus`a atfedilen 13 mektup vardır. Romalılara ve 1 Korintlilere adlı mektuplar çok uzun olup Hristiyanlar için İncil hakkında öğretileri bulundururlar. Ama Pavlus’un bu uzun mektuplarında İsa Mesih’in (as) dünyadaki yaşamı hakkında açıkladığımız üzere hemen

hiçbir ciddi bilgi bulamazsınız.

Profesör Robert M. Price şöyle demektedir:

Pavlus, Hristiyanlığın Fatiha duası sayılabilecek formattaki `Efendinin duası`ndan (Lord`s Prayer), çok meşhur Zeytindağı’ndaki vaazından, Hz.Meryem’den, Yusuf`tan, İsa’nın doğumundaki üç hediye getiren hikmetli müneccimlerden, Herod`un masumları katledişinden, Celile`den,

Nasıra`dan, Beytüllahim’den, Golgota’dan, Pontius Pilate`den, Yehuda İskaryot`tan, Getsemane`den, Yahudilerin önde gelenleri Ferisi ve Sadukileri lanetlenmesinden, Şeytan’ın Hz.İsa`yı (as) çölde sınamasından, Hz.İsa’nın (as) 40 günlük orucundan, Hz.İsa’nın gösterdiği mucizelerden

,Hz.İsa’nın (as) ahlâk öğretilerinden, mahkemesinden, boş mezarından ve havarilerinden bahsetmez.

Hz.İsa’nın (as) sıksık kendine atfettiği söylenen “İnsanoğlu” (Kur`anda Meryemoglu İsa Mesih) ünvanını bir kez bile kullanmaz! Timoteus`a 1.mektupta Pilate’den bahsedilir, ama bu

mektubun Pavlus’un özgün mektuplarından olduğu tartışmalıdır.

Matta 23. Bölümü okuyun. Tüm bölüm Hz.İsa’nın (as), Ferisiler’e lâneti ve tehditleri ile doludur. Hz.İsa hakikate düşmanlıklarından dolayı yazıcı ve Ferisileri ‘engerekler’ diye çağırır ve ‘onların hamuruna’

(öğretilerine) bile yaklaşılmamasını emreder. Onları ‘kuzu postuna bürünmüş kapıcı kurtlar’ kadar tehlikeli olarak betimler.

Buna rağmen Pavlus kendisinin doğru bir yaşam tarzı takip eden iyi bir Ferisi olduğunu (Flp.3:4-5) ve bir mahkemede de Ferisi oğlu Ferisi olduğunu

(Elç.İşl.23:6) haykırırken Ferisilerin Mesih tarafından ciddi şekilde lanetlendiğinden haberi var mıydı?

Pavlus şöyle der:

“Yaptığım her işte sizlere, böyle emek vererek güçsüzlere yardım etmemiz ve Rab İsa'nın, `Vermek, almaktan kutsaldır` diyen sözünü unutmamamız gerektiğini gösterdim” (Elç. İşl. 20:35)

İsa Mesih hangi İncil`de vermek almaktan kutsaldır demiştir?

Hiçbirinde! Pavlus, sadece Hz.İsa’nın (as) söylemediği sözlere atıfta bulunmaktadır.

Pavlus, Romalılar 8:26’da,

‘Nasıl dua etmemiz gerektiğini bilmeyiz, ama Ruh'un kendisi, sözle anlatılamayan iniltilerle bizim için aracılık eder.’

der. Acaba ne Pavlus ne de Roma`daki cemaat kimse Efendinin duasını duymamış mıdır?

1 Korintliler 6:2-3`te Pavlus söyle der:

“Kutsal kişilerin dünyayı yargılayacaklarını bilmiyor musunuz? Ve Eğer dünyayı yargılıyorsanız, önemsiz şeyleri de yargılama yetkiniz olmaz mı? Melekleri yargılayacağımızı bilmiyor musunuz? Ve bu hayattaki daha birçok şeyi.

Pavlus gerçekten de İsa Mesih`in Zeytindağı’ndaki meşhur vaazında söylediği `Yargılamayın, yoksa kendiniz de yargılanırsınız!`(Matta 7:1) ifadesini gerçekten duymuş gibi midir?

Esas bomba geliyor :)

Pavlus, İsa Mesih`e inanıp da bundan sonra sünnet olanın Hz.İsa’nın (as) yanında hiçbir değeri olmayacağını iddia eder, çünkü ona göre onlar yabancılaşıp lütuftan haklarını kaybetmişlerdir:

Ancak işin garip tarafı Timoteus`un Elçilerin İşleri 16:3`te Pavlusça sünnet ettirilmesinden bahsedilmesidir:

Maalesef bu durumda zavallı Timoteus rahmetten mahrum kalmış olacaktır. Kimse de onu uyarmamıştır! Hem de Pavlus’un eliyle!

Peki, Pavlus bunları isnatsız olarak söylerken Hz.İsa’nın (as) da Kutsal Yasa`ya göre sünnet olduğunu bilmiyor muydu? (Lk.2:21) Hz.İsa da lütuftan hakkını kaybetmiştir diyen cehennemlik olmaz mı?

Pavlus’a göre soyağaçları ile uğraşmak boş iştir. Acaba Pavlus, İncillerinin başında Hz.İsa’nın (as) Hz.İbrahim’e kadar soyağaçlarını veren Matta’yı ya da Luka’yı hiç okumuş mudur? Hattâ masallarla uğraşmayın derken Pavlus Hz.İsa’nın (as) mucizevî doğumunu kastediyor olabilir mi?

Pavlus’un Hz.İsa Hakkında Bildiklerinin Değerlendirilmesi

Bu bilgiselimiz, Pavlus versiyonu Hristiyanlığın, Havarilerin Kudüs’te öğrettiği Nasrânîlikle aynı olduğuna kanıt olmadığını göstermekti. Aslında Pavlus’a göre Hz.İsa’nın (as) dünyevî hayatının, yaşayan havarilerin

anılarının, onların Hz.İsa (as) hakkında demek istedikleri şeylerin ve İsa Mesih’e görgü tanığı olmanın ona kutsal yazılardaki sırları açıklayan bu öğreti yanında hiçbir önemi yoktu!

Bu yüzdendir ki Kudüs’e gitse bile Pavlus için Havarilerle görüşmemek bir problem

teşkil etmiyordu. Pavlus’a göre zaten İsa Mesih’i bu hayatta görmek havari olmak için yeterli bir ehliyet de değildi.

Bu arada zaten Tevrat bağlısı Havarilere bağnaz köpek

“Kötülük yapan o adamlardan, o köpeklerden sakının; o sünnet bağnazlarından sakının” (Flp. 3:2)

ve ‘casusluk yaptıklarını’ söyler. (Gal. 2:4).

Ayrıca Havarilerin iki yüzlü olduklarını da söylüyor:

Süper Havari Pavlus durmak nedir bilmiyordu!

“Akılsız biri gibi davrandım, ama beni buna siz zorladınız. Aslında sizin tarafınızdan tavsiye edilmeliydim! Çünkü her ne kadar bir hiç isem de, o sözüm ona üstün elçilerden hiç de aşağı değilim.” (2. Kor. 12:11).

En son İncili de haşa! Hz.İsa'nın (as) elinden almış görünüyor!

Sırf insanları kazanmak için herkesle her şey olan birine nasıl güvenilebilir? Bunun adı günümüzde takiyye!