Flashback thoughts:
I can still remember the time when I stayed at my aunt's house along with my cousins. I was busy writing my story in my notebook and she told me, "Why don't you try to write a story with an erotic or SPG genre. I'm sure that you'll get famous.
I can still remember the time when I stayed at my aunt's house along with my cousins. I was busy writing my story in my notebook and she told me, "Why don't you try to write a story with an erotic or SPG genre. I'm sure that you'll get famous.
I just laugh at her sarcastically that time and told her, "Ikaw na lang kaya ang magsulat ng ganoong kuwento, total ikaw naman ang mahilig sa mga gan'on." Then, I turn my gaze back to the notebook and continue to write.
Bilang manunulat din kasi, iniisip ko pa rin ang kapakanan ng reader lalo ngayong mga nasa 8 or 9 years old na ang pinakabatang nagbabasa ng novels especially wattpad. Iniisip ko rin kung ano na lang ang maaabsorb ng kanilang isipan matapos nilang basahin ang isang kuwento.
Young readers are risk-takers nowadays. Kahit lagpas 18 ang rate ng babasahin, babasa at babasa pa rin sila.
Sensitive rin kasi ako lalo na kapag nagsisimula na akong magsulat lalo na't iniisip ko rin ang age limit ng mga babasa. Ako kasi 'yong tipong magsusulat ay may nakatagong aral sa bawat scene kahit minsan may konting patawa 'yon at kabitteran. That's the way I illustrate reality.
Pero may iba namang young readers na talagang picky sa mga babasahin at talagang hindi nagbabasa ng ganoong genre. Sa mga nakikita ko ang iba'y more on sa inspirationals.
I got pissed after my cousin said those words honestly, pero kinalauna'y binalewala ko na lang siya at nagpatuloy sa pagsusulat. I write not because I'm not chasing for fame and even to impress, I write because it's my dream and I want to express my thoughts.
I also write not just for my dreams, but for God's glory.

===The contents of this thread are a product of the person's opinions.===