Read on Twitter
Hachiko’nun Hikayesi
Tokyo Üniversitesinde görevli Profesör Hidesaburo Ueno 1924 yılının ilk aylarında safkan Akita cinsi, erkek yavru bir köpek sahiplenir. Profesör, hayatı boyunca sahip olduğu sekizinci köpek olan bu yavruya Japoncada “sekizinci” anlamına gelen Hachi ismini verir.
Son derece iyi bir eğitmen ve çevresinde saygı gören iyi bir insan olan Profesör Ueno, ırklarının en önemli özelliklerinden zekası ve bağlılıklarıyla bilinen bu köpeğin eğitimiyle yakından ilgilenir.
Köpeğin komutlara zekice karşılıklar vermesi, sahibinin ise bunları nazik davranışlar ve iltifatlara ödüllendirmesi kısa sürede aralarında büyük bir bağlılık ve dostluğun oluşmasını sağlar
Hachi her sabah Shibuya Tren İstasyonuna kadar Profesöre eşlik eder, tren istasyondan ayrıldıktan hemen sonra da eve döner. Profesör gara birlikte gelmeye başladıkları ilk günlerde trenin istasyondan ayrılmasından sonra Hachi’nin nereye gittiği konusunda endişelenir.
ancak, hizmetçileri trenin hareket saatinden kısa süre sonra Hachi’nin eve döndüğünü ve akşama kadar da orada vakit geçirdiğini doğrular. Akşam olduğunda ise saat 5’ten kısa süre önce Hachi istasyona gider, 5 treniyle Shibuya Tren İstasyona gelen Profesörü karşılar ve dönerler.
21 Mayıs 1925 sabahı, her gün olduğu gibi Hachi ten istasyondan ayrıldıktan hemen sonra eve döner ve akşam saat 5 olmadan her zamanki yerinde bekler. Tren istasyona ulaşır ancak Profesör Hidesaburo Ueno üniversitede kalp krizi geçirip yaşamını yitirmiştir.
Hachi son tren gelip istasyon kapanana kadar olduğu yerde bekler. Hachi’nin bu davranışı, aylardır sahibiyle ilişkisine her sabah ve her akşam şahit olan İstasyon Müdürü ve garın etrafındaki satıcıları derinden etkiler.
Daha şaşırtıcı olanı ise bir sonraki Hachi’nin aynı saatte aynı yerde olup beklemesidir. Bu durum günlerce hatta aylarca sürer. Onu sahiplenmek isteyenler, evlerine götürmek isteyenler olur. Ancak Hachi her seferinde bir yolunu bulup aynı saatte ve yerde dostunun gelmesini bekler
Bir gün Hachi aynı yerde beklerken karşısına bir adam dikilir. bu adamın elinde son derece kaliteli ve büyük bir makine vardır. Ertesi gün ülkenin önde gelen bir gazetesinde, üzerinde iki kelime yazılı olan Hachi’nin büyük bir fotoğrafı basılır. “Hachiko Bekliyor”
Ogünden itibaren bu saygı ve unvanı sonuna kadar hak eden Hachi’nin ismi Hachiko oluyor ve tüm Japonya’da biliniyor. * isme eklenen -ko eki, isme saygı ve sevgi anlamı katan Japonca bir ektir.
Zamanla trenden inen yolcular şans getireceğine inanarak Hachiko’nun tüylerine dokunur. Zor zamanlar yaşayan insanlar Hachiko’nun yanına oturur, ondan güç alır. “O vazgeçmedi öyleyse biz de vazgeçmiyoruz.”
Profesör Hidesaburo Ueno’nun kalp krizi geçirip hayata veda ettiği günden itibaren, 9 yıl 9 ay 15 gün, yani tam olarak 3578 gün aynı yerde aynı saatte bekleyen Hachiko 8 Mart 1935 cuma günü hayata gözlerini yumuyor. insanlar ona veda ederken önünde saygıyla eğiliyorlar.
Bugün Shibuya Tren istasyonunun o kapısı Hachiko girişi olarak bilinir ve Tokyo’nun en önemli buluşma merkezlerinden biridir.
Sadakatlerini göstermek isteyenler evlilik tekliflerini Hachiko heykelinin önünde yapıyorlar. Bu durum zamanla Japonya’da gelenek haline gelmiştir. Her yıl 8 mart günü Japonya ve tüm dünyadan insanlar Hachiko heykelinin önünde buluşup saygılarını gösterirler.
Japonya’da Ulusal Değer kabul edilen Hachiko’nun mumyalanmış bedeni halen Tokyo Ulusal Müzesinde sergilenmektedir.
