Read on Twitter
We beseffen het niet, maar we hebben de voorbije 100 jaar collectief onze broek afgestoken voor koning auto, en onszelf op de tweede plaats gezet. We zijn gebrainwasht tot autoschaapjes. De situatie in 18 tweets. (1/18)
Vanaf het moment dat we de voordeur achter ons sluiten, beheersen auto’s alles. Wie niet in een auto zit, moet op zijn eigen pad blijven. Braaf oversteken aan het zebrapad en nergens anders. Op het knopje duwen en braaf wachten om levend de andere kant te bereiken. (2/18)
Kinderen krijgen verkeersles, want auto’s zijn gevaarlijk. Fietsers moeten een helm dragen, want auto’s zijn gevaarlijk. Met fluo de baan op, zodat auto’s ons kunnen zien. In de hiërarchie van de verkeersdeelnemers staat de auto bovenaan en de rest moet zich schikken. (3/18)
Zo rond 1 september wordt er gestrooid met "Tips om veilig naar school te fietsen", met tenenkrullende quotes die de verantwoordelijkheid bij de kinderen leggen (zie foto). Artikels met "Tips om geen kinderen overhoop te rijden", die vind je niet. https://radio2.be/artikels/met-de-fiets-naar-school-met-deze-tips-doe-je-het-veilig (4/18)
En we vinden dat normaal. Maar is het normaal dat je bang bent om met je kinderen buiten te gaan? Dat je kleine handjes plat knijpt zodat ze niet ontsnappen. Dat auto's elk jaar honderden families verwoesten. We zijn afhankelijk van machines en we maken elkaar ermee kapot. (5/18)
Maar we zijn het gewoon. Krantenberichten over verkeersdoden doen ons zelden iets. Het zijn niet meer dan statistieken. “Fileleed na dodelijk ongeval op E313”, staat er dan. En niet “Moeder van 3 verliest het leven in een auto.” Want die file mijnheer, dàt is het leed. (6/18)
Als er doden vallen onder zwakke weggebruikers, dan krijgen die nog vaak de schuld ook. Want hij had maar beter moeten opletten. Of ze had maar een helm moeten dragen. Alsof je tegen een slachtoffer van een schietpartij zegt dat hij een kogelvrij vest had moeten dragen. (7/18)
En dan onze ruimte. De oppervlakte die we aan auto’s geven is hallucinant. Wegen en parkeerplaatsen beheersen de openbare ruimte. We vinden die ruimte zo kostbaar en toch gebruiken we die om erdoor te vlammen en stukken ijzer op te stallen. Maar we zien het niet meer. (8/18)
Kinderen duwen we in speeltuinen. Die werden niet toevallig populair op toen auto’s onze ruimte overnamen. We hebben kinderen in reservaatjes geduwd. Heel soms, op een verloren zondag, krijgen ze een speelstraat. Maar niet te lang, want die auto’s hè. (9/18)
Auto’s zorgen niet voor vrijheid. Ze zorgen voor stilstand, verdriet en puffertjes in boekentassen. (10/18)
Ja, ik heb zelf een auto. Maar ik gebruik die alleen als het echt moet. Of als ik geen zin heb om ons verschrikkelijk openbaar vervoer te gebruiken. Daar ben ik niet trots op. Maar geef mij een stipte trein waar ik vlot met een fiets op kan, en mijn auto zou verkommeren. (11/18)
Ongeveer een derde van onze verplaatsingen gaat niet verder dan anderhalve kilometer, en toch gebruiken we daarvoor de helft van de keren de auto. Dat is hallucinant. Waarom? Omdat we in Vlaanderen nagenoeg overal kunnen parkeren. (12/18)
Gelukkig begint er wat te bewegen. In Parijs geeft burgemeester Hidalgo de straten terug aan de mensen. Daar worden de komende 4 jaar 70% (je leest het goed) van de parkeerplaatsen geschrapt in ruil voor fietspaden en meer échte publieke ruimte. (13/18)
Parijs wordt hertekend tot een 15-minutenstad. Scholen, winkels en ander essentiële functies moeten binnen wandel- of fietsbereik gaan liggen. Minder parking en alles dichtbij: zo snij je die korte autoverplaatsingen weg. Het idee krijgt navolging in andere wereldsteden. (14/18)
Dus Belgische beleidsmakers: volg de voorbeelden en geef straten terug aan de mensen. Dat is nu meer dan ooit nodig. Hidalgo is vlotjes herverkozen, dus vrees niet voor je postje. Brussel, Gent en Mechelen doen het al. Ik wacht nog op een beetje lef van Antwerpen. (15/18)
Bouw een stad rond de auto, en je krijgt auto’s. Bouw een stad rond mensen, en je krijgt voetgangers, fietsers en kinderen op straat. Want de straat is van iedereen, toch? (16/18)
Nog enkele tips voor wie meer wil weten over de macht van de auto. “Het recht van de snelste”, een boek van Thalia Verkade en Marco Te Brömmelstroet, uitgegeven door @decorrespondent. Dikke aanrader. https://kiosk.decorrespondent.nl/products/het-recht-van-de-snelste (17/18)
“Hoe de auto met de stad in botsing kwam” is een geweldige podcast van Rekto:Verso die je meeneemt door de straten van Antwerpen en toont hoe auto’s die hebben overgenomen. https://www.rektoverso.be/artikel/hoe-de-auto-met-de-stad-in-botsing-kwam (18/18)
PS: in mijn tweets zitten enkele letterlijke quotes uit “Het recht van de snelste.” Hulde aan @tverka en @fietsprofessor voor dit topboek.
