De onderhandelingen over een Europees steunpakket voor de coronacrisis zitten muurvast. Nederland is de boeman. Een snelle deal is nodig, want de schade is enorm. Niet in de laatste plaats voor Nederland zelf. Draadje

In de eurogroep lijkt minister Hoekstra alle medestanders kwijt. Als zelfs Berlijn met verbazing naar Nederland kijkt, weet je dat het fout zit.

Zonder gunfactor staat Nederland de komende tijd alleen in alle andere Europese onderhandelingen.

Denk aan de EU-begroting, klimaatambities, onze handelsbelangen rondom Brexit, nieuw migratiebeleid en de belangen van Nederlandse bloementelers en vissers.

Het roer moet dus om. Nederland hamert vooralsnog op een tegemoetkoming voor medische kosten. Het gebaar valt te waarderen, maar iedere econoom weet dat de pijn veel dieper zit.

Dit gaat om gezamenlijkheid. Niet om afhankelijkheid.

Waarom is een grotere deal zo belangrijk?

De bestrijding van het virus in heel Europa betekent dat belangrijke delen van de economie helemaal stilvallen. Dat leidt acuut tot minder inkomen en minder banen.

Landen als Nederland kunnen makkelijk lenen om de schok op te vangen. Andere landen niet. Maar onze economieën zijn zo verknoopt dat we geheel van elkaar afhankelijk zijn. Als de ene economie omvalt, komt de andere in gevaar.

Daarom spreekt de eurogroep over goedkope Europese leningen met gunstige voorwaarden. Als de zuidelijke landen nu geen beroep kunnen doen op deze leningen, moeten ze de markt op om tegen een stuk hogere rentes te lenen.

Enkele weken terug liepen de spreads op Italiaanse en Spaanse obligaties al op. De ECB moest ingrijpen. Maar de ECB kan dit niet voor altijd volhouden.

En niet de ECB, maar de democratische gelegitimeerde politiek moet leiden. De wereld en de markten kijken mee: zit Europa nog wel samen in dezelfde boot? Laten we eenheid of verdeeldheid zien?

Een herhaling van de eurocrisis ligt op de loer.

Wie wordt door een nieuwe eurocrisis geraakt? Nederland.

Nederland is een exportland. Twee derde van de spullen die we verkopen gaat naar EU-landen. Italië staat op nummer 6 van de lijst van landen die onze spullen afnemen. Een Zuid-Europese crisis IS een Nederlandse crisis.

Economen begrijpen dit.

Oud-President van de Nederlandse Bank Nout Wellink: „Wij zijn geen rijk noorden meer als het hele zuiden omvalt.”

Huidig President van de Nederlandse Bank Klaas Knot: “In deze fase, waar je vrachtwagens met lijken ziet rondrijden op zoek naar crematoria, moet de nadruk liggen op solidariteit.”

Nu het Nederlandse kabinet nog. In een Unie met 27 landen krijgt nooit één land helemaal z’n zin.

We moeten samenwerken. Luisteren naar elkaar. Alle opties openhouden. Onderdeel worden van de oplossing, en niet meer van het probleem. Voor anderen en voor onszelf.