خب امروز بحثش شده بود و بنظرم موضوع جالبیه تو همون زمینه‌ی فیلما.
کارگردانایی که از آهنگای(ساوندترک) خوبی استفاده میکنن(ینی آهنگایی که از قبل ساخته شده و نه اونایی که برای فیلم میسازن).
و خب من از اون کارگردانایی که یادم میاد و مسلما یه سریاشونو خیلی دوست دارم نام میبرم/

یکیش که بی‌شک استنلی کوبریکه
استفاده از شوستاکوویچ تو eyes wide shut و پرسل تو a clockwork orange و آهنگای شاینینگ و فول متال جکت، واقعا بینظیره و واقعا سلیقه‌ی موسیقایی خوبی هم داشته.

بعد مورد علاقه‌ی خودم لارس فون تریه‌س :)))))))) آهنگای عجیبی تو فیلمای عجیبی میاره/

ساوندترک نیمفومنیاکو میبینی توش باخ و شوستاکوویچ هست با رامشتاین! تو کاغذ جذا بنظر نمیاد ولی تو فیلم خیلی با دقت استفاده شدن.
وز اندرسون هم که کلا آهنگای راک دهه 60 و 70 رو خوب جا میده تو فیلماش
تارانتینو هم نمیتونم چشم‌پوشی کنم ازش(مخصوصا پالپ فیکشن، کیل بیل و سگ‌های انباری)/

مارتین اسکورسیزی، ادگار رایت، سوفیا کاپولا و برادران کوئن هم تو بعضی جاها خوب استفاده میکنن.
مایکل هانکه هم نشون داده بخواد آهنگ خوب بیاره تو فیلماش خیلی راحت میتونه :))))))))