BAKIT NATAPOS
— a thread

Di biro ang LDR at hindi rin biro yung halos 6 na buwan nating pinagsamahan at mas lalong hindi biro ang magkaroon ng same sex relationship. Masakit pero kailangan tanggapin, na may mga taong pinagtagpo pero di para sa isat isa...

Bakit nga ba humantong sa hiwalayan ang love story nating dalawa? Totoo bang sarili ko lang ang iniisip ko o talagang ayaw muna kaya nangyari yung mga bagay na to? I cant blame you, But you cant blame me too. At heto ang totoong nangyari bakit tayo nauwi sa ganto...

Its all started last March, nung mawala yung cellphone mo. Alam kong mahirap ang wala communication sa taong mahal mo, pero sayo narin mismo nanggaling na MALALAGPASAN NATIN TO, KONTING TIIS LANG. I trusted your words, kaya yun yung ginawa ko. Nagtiis kahit mahirap.

Hanggang sa halos di na tayo naguusap araw araw, maybe once a week tapos 30 minutes lang. Pero nagtiis ako. Nagtiwala. UNTIL... nagkaroon kana ulit ng phone. syempre akala ko back to normal na kase balik communication na ulit.

Tapos I felt something wrong.. pero di ko nalang pinansin. Diko naman alam na yung nararamdaman kong yon is tama pala, You’re so cold! Oo naguusap tayo pero 5 minutes then out. Then I check your acc. na baka may problem ka or what....

Then may nabasa akong mga convo pero diko pinansin kase baka close kayo. Then afterwards nung ichecheck ko ulit DELETED NA! pero di ko binigdeal yon. Di ko na sinabi sayo na nabasa ko paghaharot niya sayo. Actually I have the screenshots until now...

Pero I choose to understand kesa pairalin yung selos kase pwede naman yung pagusapan. Then after non napanatag na loob ko kase di na kayo nagusap after so many days. until 5th MONTHSARRY CAME. Naghintay ako ng 12:00 am para lang isend yung LSM na niready ko JUST FOR YOU!

then when i woke up in the morning wala padin kahit seen. hanggang sa tadtarin na kita ng chats at text and call. Then sabi mo “SORRY NAKALIMUTAN KO, BAWI AKO NEXT TIME” like wth? sabi mo importante ako pero you cant even remember the simple dates, kahit sana nireplyan mo lang...

tapos ayon di ko ulit binigdeal! OO GANON AKO KATANGA. Kase sabi ko naman dati, “MINSAN WORTH IT MAGPAKATANGA” pero di pala sa lahat ng panahon. Until dumating yung week na to. Monday morning aalis ako papuntang subic to have our vacation.

After sending my goodmorning message i didnt expect lahat ng nabasa ko. “TAMA NA, SAWA NA KO” “NAHIHIRAPAN NARIN NAMAN AKO” “MALI DIN NAMAN TO E, KAYA ITIGIL NA NATEN” then a massive tears fell down on my eyes.

DI KO KINAYA YUNG SAKET, YUNG TAONG PINAHALAGAHAN KO NG SOBRA SIYA DIN YUNG PINAKA NANAKIT SAKEN. I DIDNT FELT THAT PAIN EVER SINCE I WAS BORN. then I kept on asking you give me reason bakit kailangan tapusin. At inulit mo lang yung mga salitang sinabi mo

AFTER 5 MONTHS? NGAYON MO SASABIHING MALI LAHAT NG TO? NA NAHIHIRAPAN KANA? OO GIVEN NA MAHIRAP ANG LDR PERO BAKIT? I KEEP ON ASKING MY SELF AM I NOT ENOUGH? AM I NOT WORTHY OF YOUR LOVE? I ACCEPT ALL THE PAIN. BUT I GUESS THAT PAIN WAS GOOD ENOUGH TO MADE ME REALIZE MY WORTH.

I DIDNT BEGGED YOU TO COME BACK. But instead I LET YOU GO AND SET YOU FREE, baka kase yun yung reason para maging maayos ka, para maging okay kana. Na wala kanang ibang iisipin. Na baka maayos at bumalik ka...

pero mali ako, kase kahit na nakakapit ako kung ikaw naman bumitaw na. USELESS DIN LAHAT NG EFFORT NA GAGAWIN KO. BUT DONT WORRY, THE WOUNDS YOU LEFT INTO MY HEART LEAVE A PERMANENT SCARS. and that give me the best lesson. NA HINDI SA LAHAT NG PANAHON MAGISTAY YUNG ISANG TAO.

WALANG PERMANENTE SA MUNDO. PERO LAGI MONG TATANDAAN. MINAHAL KITA, AT WALANG NAGBAGO DON. I STILL PRAY FOR YOU. AND WISH YOU ALL THE BEST. I HOPE YOU FIND THE ONE WHO’LL GIVE YOU THE HAPPINESS YOU DESERVE JUST LIKE WHAT YOU DID TO ME.

BUT ITS TIME TO LET GO. THANKYOU FOR EVERYTHING.. TILL WE MEET AGAIN MY LUV! ILOVEYOU; GOODBYE....

LASTLY, THE REASON KUNG BAKIT NATAPOS AY DAHIL NAHIHIRAPAN KANA. AT AYOKONG AKO YUNG MAGING RASON KUNG BAKIT KA NAHIHIRAPAN...
-
-
TILL OUR ROADS WILL CROSS AGAIN!

NO MORE PAIN PLEASE....

I still keep your gifts and stuffs cause my mom always told me, “LET GO OF THE BAD MEMORIES AND TREASURE THE GOOD ONE” and hell yeah! THIS ARE UNFORGETTABLE at gusto ko maulit to, PERO SA IBANG TAO NA....